Ποιος πήρε το τυρί μου; Spencer Johnson
Τα βιβλία του Κωνσταντίνου (βιβλίο 75)
Τίτλος: Ποιος πήρε το τυρί μου;
Συγγραφέας: Spencer Johnson
Μετάφραση: Γιάννη Φαλδαμής
Εκδόσεις: Κλειδάριθμος
Προτεινόμενη ηλικία: 6-9 ετών
Από το οπισθόφυλλο:
Πώς βρίσκεις το δρόμο σου μέσα στο λαβύρινθο της αλλαγής;
Μερικές φορές μπορεί να κάνεις σαν τον ΡΟΥΘΟΥΝΗ
που μυρίζεται την αλλαγή νωρίς,
ή σαν τον ΤΡΕΧΑΛΗ που τρέχει στη δράση,
ή σαν τον ΧΜ που αρνείται να παραδεχτεί την αλλαγή και αντιστέκεται
επειδή φοβάται μήπως τον οδηγήσει σε κάτι χειρότερο,
ή σαν τον ΧΑ που μαθαίνει να προσαρμόζεται έγκαιρα όταν βλέπει
ότι η αλλαγή μπορεί να τον οδηγήσει σε κάτι καλύτερο!
Όποια κομμάτια του εαυτού μας κι αν διαλέξουμε να χρησιμοποιήσουμε, όλοι μας έχουμε ένα κοινό χαρακτηριστικό:
Την ανάγκη να βρούμε το δρόμο μας μέσα στο Λαβύρινθο όταν οι καιροί αλλάζουν.
Με άλλα λόγια…
Πήγαινε μαζί με το Τυρί και Απόλαυσέ το!
Γιατί διάλεξα το συγκεκριμένο βιβλίο:
Όταν ξεκίνησα το μονοπάτι της δικής μου αυτογνωσίας, σε ένα σεμινάριο που πήγα άκουσα τον εισηγητή να λέει να διαβάσουμε το βιβλίο του Spencer “Ποιος έκλεψε το τυρί μου”. Λίγο καιρό αργότερα όταν έκανα τα σεμινάρια στην Κεντρική Δημοτική Βιβλιοθήκη της Θεσσαλονίκης, αποφάσισα αυτό το βιβλίο να το προτείνω ώστε να το μάθουν περισσότεροι άνθρωποι.
Έτσι όταν βρήκα το συγκεκριμένο βιβλίο σε ομάδα μεταχειρισμένων παιδικών βιβλίων στο Facebook, χωρίς δεύτερη σκέψη το αγόρασα. Πολύ καιρό αργότερα, σχεδόν ένα χρόνο από την αγορά του, το διάβασα στον Κωνσταντίνο. Προσωπικά θεωρώ πως το συγκεκριμένο βιβλίο μπορούν να το απολαύσουν εξίσου οι ενήλικες με τα παιδιά. Είναι μια καλή αφορμή να συζητήσουν για τους στόχους, που είναι και το θέμα της παρούσας εβδομάδας. Μπορούμε να πετύχουμε πάντα με την πρώτη φορά; Μήπως χρειάζεται να κάνουμε κάποιες αλλαγές; Άλλες δραστηριότητες που προτείνω είναι μετά την αφήγηση του παραμυθιού ο γονιός μαζί με το παιδί του να απαντήσουν στις ερωτήσεις που υπάρχουν στο τέλος του βιβλίου. Εξάλλου τα βιβλία αυτής της εβδομάδας έχουν ως κεντρικό πυλώνα τη συζήτηση με τα μέλη της οικογένειας. Το μοίρασμα εκείνων των στιγμών, που δεν πήγαν όσο καλά θα ήθελαν και το συμπέρασμα για το τι θα μπορούσαν να έχουν κάνει διαφορετικά ή αντίστοιχα τι μπορούν να κάνουν στο μέλλον.